ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *kwaːtᴰ, จากภาษาจีนเก่า (OC *kroːd); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ກວາດ (กวาด), ภาษาคำเมือง ᨠ᩠ᩅᩣ᩠ᨯ (กวาด), ภาษาไทลื้อ ᦦᦱᧆ (กฺวาด), ภาษาไทขาว ꪀꪫꪱꪒ, ภาษาไทใหญ่ ၵႂၢတ်ႇ (กฺว่าต), ภาษาอาหม 𑜀𑜄𑜫 (กต์), ภาษาจ้วง gvat, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง kvat/gvat; เป็นไปได้ว่าเกี่ยวข้องกับ กราด และ คราด

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์กฺวาด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgwàat
ราชบัณฑิตยสภาkwat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kwaːt̚˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

แก้ไข

กวาด (คำอาการนาม การกวาด)

  1. ทำให้เตียนหรือหมดฝุ่นละอองด้วยไม้กวาดเป็นต้น
  2. ทำให้ของเคลื่อนไปในทางเดียวกัน
    กวาดของลงจากโต๊ะ
  3. โดยปริยายหมายความว่า เอาไปให้หมดสิ้นเหมือนอย่างกวาด
    โจรกวาดทรัพย์สิน
    คลื่นสึนามิกวาดคนและสิ่งของลงทะเล
  4. เอายากวาดป้ายที่โคนลิ้น เรียกว่า กวาดยา

คำเกี่ยวข้อง

แก้ไข

คำแปลภาษาอื่น

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

กวาด

  1. สิ่งที่ใช้ปัดกวาด ทำด้วยวัสดุต่าง ๆ อย่างก้านใบมะพร้าว ดอกอ่อนของต้นหญ้าบางชนิด เป็นต้น มัดเป็นกำ ๆ เรียกว่า ไม้กวาด, ถ้าทำด้วยก้านใบมะพร้าว เรียกว่า ไม้กวาดทางมะพร้าว