ดูเพิ่ม: หม้อ

ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์หฺมอ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงmɔ̌ɔ
ราชบัณฑิตยสภาmo
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/mɔː˩˩˦/(สัมผัส)
ไฟล์เสียง

รากศัพท์ 1

แก้ไข

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰmɔːᴬ¹ (หมอผี), จากไทดั้งเดิม *ʰmoːᴬ (หมอผี), จากจีนเก่า (OC *ma); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩉ᩠ᨾᩬᩴ (หมอํ), เขิน ᩉ᩠ᨾᩳ (หมอ), ลาว ໝໍ (หมํ), ไทลื้อ ᦖᦸ (หฺมอ̂), ไทดำ ꪢꪷ (หฺมํ), ไทใหญ่ မေႃ (มอ̂), ไทใต้คง ᥛᥨᥝᥴ (โม๋ว), อาหม 𑜉𑜦𑜡 (มอ̂), 𑜈𑜦𑜡 (บอ̂), หรือ 𑜈𑜨𑜦𑜡 (บฺวอ̂), จ้วง mo (ในคำ bohmo), จ้วงแบบหนง moa

คำนาม

แก้ไข

หมอ

  1. ผู้รู้, ผู้ชำนาญ
    หมองู
    หมอนวด
  2. (โบราณ) หมอผี
  3. (ไม่ทางการ) ผู้ตรวจรักษาโรค, แพทย์
    หมอฟัน
    หมอเด็ก
คำพ้องความ
แก้ไข
ดูที่ อรรถาภิธาน:หมอ
ลูกคำ
แก้ไข
คำสืบทอด
แก้ไข
  • เขมร: ហ្ម (หฺม)

คำสรรพนาม

แก้ไข

หมอ

  1. ใช้เป็นสรรพนามบุรุษที่ 2 เรียกเด็กด้วยความเอ็นดูว่า หมอนั่น หมอนี่
  2. ใช้เป็นสรรพนามบุรุษที่ 3 เรียกผู้ใหญ่ด้วยความหมั่นไส้เป็นต้น, (ใช้แก่ผู้ชาย)
    อย่าไปฟังหมอนะ
การใช้
แก้ไข

บางทีก็ใช้ว่า อ้ายหมอนั่น อ้ายหมอนี่ หรือ เจ้าหมอนั่น เจ้าหมอนี่

รากศัพท์ 2

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับลาว ໝໍ (หมํ)

คำนาม

แก้ไข

หมอ

  1. ชื่อปลาน้ำจืดชนิด Anabas testudineus (Bloch) ในวงศ์ Anabantidae ลำตัวป้อม แนวสันหลังโค้งพอกับแนวสันท้อง แบนข้าง ท้องกลม คอดหางกว้าง ตาอยู่ค่อนไปทางปลายหัว ปากกว้างเชิดขึ้นเล็กน้อย ฟันเล็กแต่แข็งแรง ขอบกระดูกแผ่นปิดเหงือกหยักเป็นหนามแข็ง ใช้แถกเพื่อช่วยยึดยันให้เคลื่อนไปบนบกได้ดี ขอบครีบต่าง ๆ กลม ลำตัวและครีบมีสีดำคล้ำ ส่วนปลาขนาดเล็กมีสีจางกว่าและมีลายบั้งพาดลำตัวเป็นระยะอาศัยอยู่ในแหล่งน้ำแทบทุกประเภท พบขึ้นมาบนบกในฤดูฝนเสมอ ซึ่งเป็นธรรมชาติการย้ายถิ่นที่อยู่อาศัยแบบหนึ่ง และยังแสดงให้เห็นความสามารถในการหายใจในที่ดอนได้อีกด้วย ขนาดยาวได้ถึง 25 เซนติเมตร
คำพ้องความ
แก้ไข
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไข
ลูกคำ
แก้ไข