เชิด

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}		เชิด	เชิ็่ด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	chə̂ət	chə̂t
	ราชบัณฑิตยสภา	choet	choet
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕʰɤːt̚˥˩/(สัมผัส)	/t͡ɕʰɤt̚˥˩/(สัมผัส)

คำกริยา

เชิด (คำอาการนาม การเชิด)

1. ยื่นหรือยกขึ้นจนเห็นเด่น

   เชิดหน้า

   เชิดอก

2. โดยปริยายหมายความว่า ถูกใช้ให้ออกหน้าแทน ในคำว่า ถูกเชิด

คำคุณศัพท์

เชิด

1. ที่ยื่นหรือยกขึ้นจนเห็นเด่น

   ปากเชิด

   จมูกเชิด

   หน้าเชิด

คำนาม

เชิด

1. ชื่อเพลงไทยประเภทหนึ่ง ใช้บรรเลงในการแสดงกิริยาไปมาอย่างรวดเร็วหรือการเดินทางระยะไกล เรียกว่า เพลงเชิด

   เชิดกลอง

   เชิดฉิ่ง

   เชิดฉาน

   เชิดนอก

2. ท่าโขนท่าหนึ่ง