บั้ง

ดูเพิ่ม: บง, บัง, บิง, บึง, บึ้ง, บุง, บุ้ง, และ บ่ง

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		บั้ง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bâng
	ราชบัณฑิตยสภา	bang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/baŋ˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

เทียบไทลื้อ ᦢᧂᧉ (บั้ง)

คำกริยา

บั้ง (คำอาการนาม การบั้ง)

1. เชือดหรือฟันให้เป็นแผลตามขวาง

   บั้งปลา

คำนาม

บั้ง

1. รอยเชือดเป็นแผลตามขวาง

   กรีดยางเป็นบั้ง ๆ

2. เครื่องมือสำหรับถูไม้ คล้ายบุ้ง แต่มีฟันเป็นแถว ๆ
3. สิ่งที่เป็นแถบ ๆ อย่างเครื่องหมายยศทหารหรือตำรวจชั้นประทวนเป็นต้น

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับอีสาน บั้ง, ลาว ບັ້ງ (บั้ง), คำเมือง ᨷᩢ᩠᩶ᨦ (บั้ง), เขิน ᨷᩢ᩠᩶ᨦ (บั้ง), ไทลื้อ ᦢᧂᧉ (บั้ง), ไทใหญ่ ဝင်ႈ (วั้ง), จ้วง mbaengq

คำนาม

บั้ง

1. บ้องไม้ไผ่

   คำพ้องความ: กะบั้ง