ดูเพิ่ม: , ถ., ถี, และ ถี่

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *tʰuːᴬ¹ (Jonsson, 1991); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨳᩪ (ถู), ภาษาเขิน ᨳᩪ (ถู), ภาษาอีสาน ถู, ภาษาลาว ຖູ (ถู), ภาษาไทลื้อ ᦏᦴ (ถู), ภาษาไทใหญ่ ထူ (ถู), ภาษาไทใต้คง ᥗᥧᥴ (ถู๋), ภาษาพ่าเก ထူ (ถู), ภาษาอาหม 𑜌𑜥 (ถู)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ถู
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtǔu
ราชบัณฑิตยสภาthu
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰuː˩˩˦/(สัมผัส)

คำกริยา

แก้ไข

ถู (คำอาการนาม การถู)

  1. สี
    ถูขี้ไคล
    ถูฟัน
    ถูเนื้อถูตัว
  2. เช็ดโดยวิธีใช้สิ่งใดสิ่งหนึ่งไถไปไถมาให้สะอาด
    ถูบ้าน