ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

รากศัพท์ 1

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับ อีสาน บง, ลาว ບົງ (บ็ง), คำเมือง ᨷᩫ᩠ᨦ (บ็‍ง), เขิน ᨷᩫ᩠ᨦ (บ็‍ง), ไทลื้อ ᦢᦳᧂ (บุง)

คำนาม

แก้ไข

บง

  1. ชื่อไผ่ชนิด Bambusa natans Wall. ex Munro. ในวงศ์ Poaceae ขึ้นเป็นกอแน่น ปล้องสั้น ไม่มีหนาม เนื้อลำไผ่หนา นำมาจักตอก

รากศัพท์ 2

แก้ไข

เทียบ បង់ក (บง̍ก, คล้องคอ)

คำกริยา

แก้ไข

บง (คำอาการนาม การบง)

  1. ห่ม, พาด, คล้อง
    สังวาลบงบ่าฉวยง จองชฎาดยงดูดาษ
    (ม. คำหลวง จุลพน)

รากศัพท์ 3

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

บง (คำอาการนาม การบง)

  1. (ร้อยกรอง) มองดู, แลดู
    ล้อมนฤเบศเสด็จดง พลางพระบงจัตุบาท กลาดมฤครายเรียง
    (ลิลิตตะเลงพ่าย)
    หาแถงแง่ฟ้าหาง่าย เบื่อหน่ายบงนักพักตร์ผิน
    (กนกนคร)
  2. (โบราณ) บ่ง, ระบุ, เจาะจง, ชี้
    แถลงปางแสดงดิพรเกื้อ บุญบง บาปนา
    (ลิลิตยวนพ่าย)

ภาษาคำเมือง

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

รากศัพท์ 1

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

บง

  1. รูปแบบอื่นของ ᨷᩫ᩠ᨦ (บ็‍ง)

รากศัพท์ 2

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

บง (คำอาการนาม ก๋ารบง หรือ ก๋านบง)

  1. (สกรรม) รูปแบบอื่นของ ᨷᩫ᩠ᨦ (บ็‍ง)