ภาษาไทยแก้ไข

การออกเสียงแก้ไข

การแบ่งพยางค์บัง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbang
ราชบัณฑิตยสภาbang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/baŋ˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1แก้ไข

จากภาษาเขมร បាំង (บำง); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ບັງ (บัง)

คำกริยาแก้ไข

บัง (คำอาการนาม การบัง)

  1. กัน กั้น หรือปิดไม่ให้เห็น ไม่ให้ผ่าน ไม่ให้โดน
    บังแดด
    บังฝน
    บังลม
    ยืนบัง
ดูเพิ่มแก้ไข

รากศัพท์ 2แก้ไข

จากภาษามาเลเซีย abang (พี่ชาย)

รูปแบบอื่นแก้ไข

คำกริยาแก้ไข

บัง (คำอาการนาม การบัง)

  1. คำเรียกชายผู้มีเชื้อสายแขกมลายูหรือแขกอินเดีย

ภาษาทะวืงแก้ไข

รากศัพท์แก้ไข

จากภาษาเวียตติกดั้งเดิม *t-ɓaŋ, จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *t₁ɓaŋ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเวียดนาม măng, ภาษาเหมื่อง băng, ภาษาเขมร ទំពាំង (ทํพำง), ภาษาบะห์นัร tơ'băng, ภาษาMang ɓaŋ⁶, ภาษามอญ တ္ၜၚ် (ตฺบง์)

คำนามแก้ไข

บัง

  1. หน่อไม้