กะลา

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กะ-ลา
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gà-laa
	ราชบัณฑิตยสภา	ka-la
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ka˨˩.laː˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		กลา

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ກະລາ (กะลา); เทียบภาษามาเลเซีย kelapa (“มะพร้าว”), ภาษาอินโดนีเซีย kelapa (“มะพร้าว”)

คำนาม

กะลา

1. ส่วนแข็งที่หุ้มเนื้อมะพร้าว ถ้าผ่าซีก ซีกที่มีตา เรียกว่า กะลาตัวผู้ ซีกที่ตัน เรียกว่า กะลาตัวเมีย
2. เปลือกแข็งที่หุ้มเนื้อในเมล็ดกาแฟ
3. เรียกชามเนื้อกระเบื้อง รูปร่างคล้ายกะลา ด้านนอกสีน้ำตาลแก่ ด้านในสีขาว เขียนลายสีคราม มีขนาดต่าง ๆ กัน ว่า ชามกะลา
4. เรียกผมที่ตัดเป็นรูปกะลาครอบ ว่า ผมทรงกะลาครอบ
5. เรียกหมวกที่มีรูปคล้ายกะลาครอบ ว่า หมวกกะลา หรือ หมวกกะลาครอบ

คำคุณศัพท์

กะลา

1. (สำนวน) มีค่าน้อย

   เก่ากะลา

รากศัพท์ 2

คำนาม

กะลา

1. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Etlingera elatior (Jack) R. M. Sm. ในวงศ์ Zingiberaceae ต้นคล้ายข่า สูง 3-4 เมตร ช่อดอกคล้ายบัวตูมแต่กลีบแข็ง สีชมพูหรือแดง มีดอกเล็ก ๆ แน่นเป็นกระจุกอยู่ภายใน ก้านช่อดอกผุดขึ้นจากดินและยาวได้ถึง 1 เมตร หน่อและดอกอ่อนใช้เป็นอาหาร

คำพ้องความ

• กาหลา
• ดาหลา
• ปุดกะลา

รากศัพท์ 3

ตัดมาจาก กบในกะลา หรือ กบในกะลาครอบ

คำนาม

กะลา

1. (สำนวน) กรอบความคิดที่ตนคิดว่าดีแล้ว ประเสริฐแล้ว เมื่อพบเจอสิ่งอื่นที่อยู่นอกกรอบก็มองว่าสิ่งนั้นไม่ดีงาม ไม่สมควร