กง
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | กง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gong |
ราชบัณฑิตยสภา | kong | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /koŋ˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
คำนาม แก้ไข
กง
รากศัพท์ 2 แก้ไข
เทียบภาษาไทลื้อ ᦷᦂᧂ (โกง, “ขอบเขตที่ล้อม”), ภาษาคำเมือง ᨠᩫ᩠ᨦ (ก็ง, “อาณาเขต”)
คำนาม แก้ไข
กง
- วง, ส่วนรอบของล้อเกวียนหรือล้อรถม้าเป็นต้น (คำลักษณนาม กง หรือ วง)
- เรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ วง ว่า เป็นวงเป็นกง
- ขนมกง
- ไร่ล้มลุกที่ถางป่าเป็นหย่อม ๆ ตามเนื้อที่และกั้นเป็นขอบเขตไว้ (คำลักษณนาม กง)
คำประสม แก้ไข
คำกริยา แก้ไข
กง
คำวิสามานยนาม แก้ไข
กง
รากศัพท์ 3 แก้ไข
เทียบภาษามาเลเซีย lengkung
คำนาม แก้ไข
กง
คำประสม แก้ไข
รากศัพท์ 4 แก้ไข
เทียบภาษาจีนเก่า 弓 (OC *kʷɯŋ, “คันธนู”), ภาษาอาหม 𑜀𑜨𑜂𑜫 (กอ̂ง์, “ไม้กงดีดฝ้าย; คันกระสุน”), ภาษาคำเมือง ᨠᩫ᩠ᨦ (ก็ง, “คันธนู; คันกระสุน”)
คำนาม แก้ไข
กง (คำลักษณนาม คัน)
รากศัพท์ 5 แก้ไข
คำนาม แก้ไข
กง
คำพ้องความ แก้ไข
รากศัพท์ 6 แก้ไข
คำนาม แก้ไข
กง
- จงโคร่ง (ชื่อสัตว์สะเทินน้ำสะเทินบกชนิด Bufo asper Gravenhorst)
คำพ้องความ แก้ไข
รากศัพท์ 7 แก้ไข
คำคุณศัพท์ แก้ไข
กง
คำบุพบท แก้ไข
กง
รากศัพท์ 8 แก้ไข
คำนาม แก้ไข
กง
รากศัพท์ 9 แก้ไข
ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 公 (กง/กัง, “คำยกย่องชายที่นับถือ”)
คำนาม แก้ไข
กง
คำพ้องความ แก้ไข
ภาษากฺ๋อง แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /koŋ/
คำนาม แก้ไข
กง