พนัก

ภาษาไทย

ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยอังกอร์ វ្នាក៑ (วฺนากฺ), វ្នក៑ (วฺนกฺ), ព្នាក៑ (พฺนากฺ), ភ្នាក៑ (ภฺนากฺ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ភ្នាក់ (ภฺนาก̍), ภาษาลาว ພະນັກ (พะนัก)

การแบ่งพยางค์		พะ-นัก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	pá-nák
	ราชบัณฑิตยสภา	pha-nak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/pʰa˦˥.nak̚˦˥/^{(สัมผัส)}

พนัก