กั้ง
ภาษาไทย
แก้ไข
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | กั้ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gâng |
| ราชบัณฑิตยสภา | kang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kaŋ˥˩/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
แก้ไขแผลงมาจาก กุ้ง
คำนาม
แก้ไขกั้ง (คำลักษณนาม ตัว)
- ชื่อสัตว์น้ำไม่มีกระดูกสันหลังในชั้น Crustacea อันดับ Stomatopoda มีหลายวงศ์ ส่วนใหญ่อยู่ในวงศ์ Squillidae หายใจด้วยเหงือก ลำตัวแบนหรือกลม แบ่งเป็นปล้อง ๆ เปลือกที่หุ้มท่อนหัวและอกคลุมมาถึงอกปล้องที่ 5 แต่ไม่ถึงปล้องที่ 8 กรีมีลักษณะแบนราบ มี 6 ขา
คำเกี่ยวข้อง
แก้ไขคำเกี่ยวข้อง
| width=1% | |bgcolor="#F9F9F9" valign=top align=left width=48%|
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไข(1)
รากศัพท์ 2
แก้ไขยืมมาจากภาษาพม่า ကရင် (กรง์) โดยถอดรูป
คำนาม
แก้ไขกั้ง
รากศัพท์ 3
แก้ไขร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨠᩢ᩠᩶ᨦ (กั้ง), ภาษาลาว ກັ້ງ (กั้ง), ภาษาเขิน ᨠᩢ᩠᩶ᨦ (กั้ง), ภาษาไทลื้อ ᦂᧂᧉ (กั้ง), ภาษาไทใหญ่ ၵင်ႈ (กั้ง)
คำกริยา
แก้ไขกั้ง
ภาษาคำเมือง
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข- (กริยาความหมายที่ 1) กั้ง (เสียงโทพิเศษ)
- (กริยาความหมายที่ 2) กั้ง
คำกริยา
แก้ไขกั้ง (คำอาการนาม ก๋ารกั้ง หรือ ก๋านกั้ง)
- อีกรูปหนึ่งของ ᨠᩢ᩠᩶ᨦ (กั้ง); ปิด, บัง
- อีกรูปหนึ่งของ ᨣᩖᩢ᩵ᨦ (คลั่ง); ละเมอ (คล้ายกับ คลั่ง ในคำว่า คลุ้มคลั่ง, คลั่งไคล้)
คำเกี่ยวข้อง
แก้ไข- กั้ง ๆ จ๋วง ๆ (“สะดุ้งตกใจ, ทำไปโดยไม่รู้สึกตัว, ละเมอ”)
- ผ้ากั้ง (“ผ้าม่าน”)
ภาษาญ้อ
แก้ไขคำกริยา
แก้ไขกั้ง
- กาง (ร่ม)