กุ้ง
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *kuŋᴮ/ꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ກຸ້ງ (กุ้ง), ภาษาไทลื้อ ᦂᦳᧂᧉ (กุ้ง), ภาษาไทดำ ꪀꪴ꫁ꪉ (กุ้ง), ภาษาไทขาว ꪶꪀꪉꫂ, ภาษาไทใหญ่ ၵုင်ႈ (กุ้ง), ภาษาไทใต้คง ᥐᥨᥒᥲ (โก้ง), ภาษาพ่าเก ကုင် (กุง์), ภาษาอาหม 𑜀𑜤𑜂𑜫 (กุง์), ภาษาจ้วง gungq, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง gungj, ภาษาแสก กุง
การออกเสียง
แก้ไขการแบ่งพยางค์ | กุ้ง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gûng |
ราชบัณฑิตยสภา | kung | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kuŋ˥˩/(สัมผัส) |
คำนาม
แก้ไขกุ้ง (คำลักษณนาม ตัว)
- สัตว์น้ำไม่มีกระดูกสันหลัง มีก้าม และขาอยู่ที่อกและส่วนหัว