กุ้ง
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากไทดั้งเดิม *kuŋᴮ/ꟲ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ກຸ້ງ (กุ้ง), ไทลื้อ ᦂᦳᧂᧉ (กุ้ง), ไทดำ ꪀꪴ꫁ꪉ (กุ้ง), ไทขาว ꪶꪀꪉꫂ, ไทใหญ่ ၵုင်ႈ (กุ้ง), ไทใต้คง ᥐᥨᥒᥲ (โก้ง), พ่าเก ကုင် (กุง์), อาหม 𑜀𑜤𑜂𑜫 (กุง์), จ้วง gungq, จ้วงแบบจั่วเจียง gungj, แสก กุง
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | กุ้ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gûng |
| ราชบัณฑิตยสภา | kung | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kuŋ˥˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
แก้ไขกุ้ง (คำลักษณนาม ตัว)
- สัตว์น้ำไม่มีกระดูกสันหลัง มีก้าม และขาอยู่ที่อกและส่วนหัว