กุ้ง
ภาษาไทยแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *kuŋᴮ/ꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ກຸ້ງ (กุ้ง), ภาษาไทลื้อ ᦂᦳᧂᧉ (กุ้ง), ภาษาไทใต้คง ᥐᥨᥒᥲ (โก้ง), ภาษาไทใหญ่ ၵုင်ႈ (กุ้ง), ภาษาอาหม 𑜀𑜤𑜂𑜫 (กุง์), ภาษาจ้วง gungq, ภาษาแสก กุง
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | กุ้ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gûng |
| ราชบัณฑิตยสภา | kung | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kuŋ˥˩/(สัมผัส) | |
คำนามแก้ไข
กุ้ง (คำลักษณนาม ตัว)
- สัตว์น้ำไม่มีกระดูกสันหลัง มีก้าม และขาอยู่ที่อกและส่วนหัว