แปะ
ดูเพิ่ม: แป๊ะ
ภาษาไทย
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | แปะ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpɛ̀ |
| ราชบัณฑิตยสภา | pae | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pɛʔ˨˩/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
แก้ไขคำกริยา
แก้ไขแปะ (คำอาการนาม การแปะ)
รากศัพท์ 2
แก้ไขเลียนเสียงธรรมชาติ
คำอุทาน
แก้ไขแปะ
คำพ้องความ
แก้ไข- (เสียง): แป๊ะ
รากศัพท์ 3
แก้ไขยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 伯／伯 (bêh4, “ลุง; พี่ชายคนโต”)
คำนาม
แก้ไขแปะ
คำพ้องความ
แก้ไขรากศัพท์ 4
แก้ไขจากชื่อต้นไม้ที่ขึ้นอยู่ในท้องถิ่น[1] แต่ระบุไม่ได้ว่าเป็นต้นไม้ชนิดใด
คำวิสามานยนาม
แก้ไขแปะ
ภาษาเลอเวือะตะวันตก
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม *bɛʔ, จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *bəɓeʔ
การออกเสียง
แก้ไข- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pɛʔ/
คำนาม
แก้ไขแปะ