สะกด
ภาษาไทย
รากศัพท์
เทียบภาษาเขมร សង្កត់ (สงฺกต̍, “กด, ข่ม”)
การออกเสียง
| การแบ่งพยางค์ | สะ-กด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sà-gòt |
| ราชบัณฑิตยสภา | sa-kot | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sa˨˩.kot̚˨˩/(ส) | |
คำกริยา
สะกด (คำอาการนาม การสะกด)
- กลั้นไว้, ข่มไว้
- เมื่อเกิดความไม่พอใจ ก็รู้จักสะกดอารมณ์ไว้บ้าง
- เขียนหรือบอกตัวอักษรที่ประกอบกันเป็นคำ
- เรียกพยัญชนะที่บังคับตัวอักษรข้างหน้าให้เป็นมาตราต่าง ๆ
- แม่กน น สะกด
- แม่กด ด สะกด
คำนาม
สะกด