สาบ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		สาบ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sàap
	ราชบัณฑิตยสภา	sap
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/saːp̚˨˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		ศาป สาป

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ສາບ (สาบ), ภาษาไทใหญ่ သၢပ်ႇ (ส่าป)

คำนาม

สาบ

1. กลิ่นเหม็นชนิดหนึ่ง เช่นกลิ่นเสื้อผ้าที่ใช้แล้วแต่ยังไม่ได้ซัก
2. กลิ่นตัวที่มีประจำอยู่กับสัตว์บางชนิด

   สาบเสือ

   สาบแพะ

3. กลิ่นอื่น ๆ ที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น

คำคุณศัพท์

สาบ

1. ที่มีกลิ่นเหม็น

รากศัพท์ 2

จากภาษาไทดั้งเดิม *saːpᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ສາບ (สาบ), ภาษาไทใหญ่ သၢပ်ႇ (ส่าป), ภาษาปู้อี saabt, ภาษาจ้วง sap

คำนาม

สาบ

1. ชื่อแมลงหลายชนิดหลายสกุล ในวงศ์ Blattidae ลักษณะคล้ายแมลงแกลบแต่ส่วนใหญ่ตัวโตกว่า ลำตัวยาวประมาณ 2 เซนติเมตรหรือมากกว่า รูปร่างเป็นรูปไข่ค่อนข้างแบนลง หัวซ่อนอยู่ใต้ส่วนอก หนวดยาวคล้ายเส้นด้าย ขายาวมีหนาม ตัวเต็มวัยมีทั้งพวกมีปีกและไม่มีปีก มีกลิ่นเฉพาะตัว กินอาหารได้หลากหลาย พบได้ทั่วไป ที่พบบ่อยตามบ้านเรือนทั่วโลกในปัจจุบัน เช่น ชนิด Periplaneta Americana (Linn.) และชนิด Blatta orientalis Linn.

รากศัพท์ 3

คำนาม

สาบ

1. เรียกผ้าทาบที่อกเสื้อสำหรับติดดุมและเจาะรังดุม ว่า สาบเสื้อ, ปัจจุบันอนุโลมเรียกผ้าทาบที่คอ แขน กระเป๋า เป็นต้น เพื่อให้หนาขึ้น ว่า สาบคอ สาบแขน สาบกระเป๋า

รากศัพท์ 4

จากภาษาเขมรเก่า សាប្ប (สาปฺป, “จืด”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร សាប (สาบ, “จืด”)

คำนาม

สาบ

1. เรียกห้วงน้ำใหญ่คล้ายบึง แต่โตกว่า ว่า ทะเลสาบ