ไข่
ภาษาไทย
แก้ไข
รูปแบบอื่น
แก้ไข- (สะกดผิด) ใข่
รากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *qraj; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨡᩱ᩵ (ไข่), ภาษาลาว ໄຂ່ (ไข่), ภาษาไทลื้อ ᦺᦃᧈ (ไฃ่), ภาษาไทดำ ꪼꪎ꪿ (ไส่), ภาษาไทใหญ่ ၶႆႇ (ไข่), ภาษาเขิน ᨡᩱ᩵ (ไข่), ภาษาอาหม 𑜁𑜩 (ขย์), ภาษาจ้วง gyaeq, ภาษาจ้วงใต้ kaeq/haeq
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ไข่ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kài |
| ราชบัณฑิตยสภา | khai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰaj˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
แก้ไขไข่
- (คำลักษณนาม ฟอง หรือ ลูก หรือ ใบ) ตัวสืบพันธุ์ประกอบด้วยเซลล์สืบพันธุ์เพศเมีย อาหาร และสิ่งห่อหุ้มซึ่งอาจจะเป็นไข่ขาว วุ้น เยื่อถุงไข่ หรือเปลือก ส่วนมากมีรูปร่างกลม จะมีตัวอ่อนภายในหรือไม่ก็ได้
- เรียกสิ่งที่เป็นเม็ดกลม ๆ เล็ก ๆ ที่มีอยู่ตามใบไม้บางชนิด
- ไข่ชะอม
- ไข่ปรง
- (ภาษาปาก, สแลง) ลูกอัณฑะ
- เขาถูกดีดไข่บังคับให้บอกที่ซ่อนเงิน
- (ภาษาปาก, สแลง) คะแนนศูนย์
- สอบคราวนี้สงสัยจะกินไข่
- ชื่อกล้วยพันธุ์หนึ่งซึ่งกลายมาจากกล้วยป่า (Musa acuminata) ผลเล็ก เปลือกบาง ไม่มีเมล็ด บางพันธุ์มีกระที่เปลือก
ลูกคำ
แก้ไขคำเกี่ยวข้อง
คำกริยา
แก้ไขไข่ (คำอาการนาม การไข่)