ไข่ปิ้ง

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ไข่-ปิ้ง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kài-bpîng
	ราชบัณฑิตยสภา	khai-ping
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰaj˨˩.piŋ˥˩/(สัมผัส)

คำนาม

ไข่ปิ้ง

1. ไข่ทั้งเปลือกที่ทำให้สุกด้วยการปิ้งบนเตาถ่าน ใช้ไฟอ่อน

อ้างอิง

• ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 28.