เมีย
ภาษาไทยแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
จากภาษาไทดั้งเดิม *miəᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເມຍ (เมย̃), ภาษาคำเมือง ᨾ᩠ᨿᩮ (มเย), ภาษาเขิน ᨾᩮ (เม), ภาษาไทลื้อ ᦵᦙ (เม), ภาษาไทดำ ꪣꪸ (มย͢), ภาษาไทใหญ่ မေး (เม๊), ภาษาอาหม 𑜉𑜣 (มี)，ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง meh， ภาษาจ้วง meh/maex
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | เมีย | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | miia |
| ราชบัณฑิตยสภา | mia | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /mia̯˧/(ส) | |
คำนามแก้ไข
เมีย
คำคุณศัพท์แก้ไข
เมีย
คำพ้องความแก้ไข
- ดูที่ อรรถาภิธาน:เมีย
ภาษาคำเมืองแก้ไข
คำนามแก้ไข
เมีย
- อีกรูปหนึ่งของ ᨾ᩠ᨿᩮ (มเย)