เมีย
ดูเพิ่ม: เม.ย.
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *miəᴬ⁴, จากภาษาไทดั้งเดิม *miəᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨾ᩠ᨿᩮ (มเย), ภาษาเขิน ᨾᩮ (เม), ภาษาอีสาน เมีย, ภาษาลาว ເມຍ (เมย), ภาษาไทลื้อ ᦵᦙ (เม), ภาษาไทดำ ꪣꪸ (มย̂), ภาษาไทขาว ꪝꪸ, ภาษาไทใหญ่ မေး (เม๊), ภาษาอาหม 𑜉𑜣 (มี), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง meh, ภาษาจ้วง meh/maex
การออกเสียง
แก้ไขการแบ่งพยางค์ | เมีย | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | miia |
ราชบัณฑิตยสภา | mia | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /mia̯˧/(สัมผัส) |
คำนาม
แก้ไขเมีย (คำลักษณนาม คน)
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไขภรรยา
คำคุณศัพท์
แก้ไขเมีย
คำพ้องความ
แก้ไข- ดูที่ อรรถาภิธาน:เมีย
ภาษาคำเมือง
แก้ไขคำนาม
แก้ไขเมีย
- อีกรูปหนึ่งของ ᨾ᩠ᨿᩮ (มเย)