ภาษาจ้วง

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *meːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับไทย แม่, คำเมือง ᨾᩯ᩵ (แม่), ลาว ແມ່ (แม่), ไทลื้อ ᦶᦙᧈ (แม่), ไทใหญ่ မႄႈ (แม้), ไทดำ ꪵꪣ꪿ (แม่), อาหม 𑜉𑜦𑜧 (เม), ปู้อี meeh

การออกเสียง

แก้ไข

(จ้วงมาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /me˧/

  • เลขวรรณยุกต์: me6
  • การแบ่งพยางค์: meh
  • คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): เมสามัญ

คำนาม

แก้ไข

meh (อักขรวิธีปี 1957–1982 meƅ)

  1. แม่