กระเป๋า

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กฺระ-เป๋า
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	grà-bpǎo
	ราชบัณฑิตยสภา	kra-pao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kra˨˩.paw˩˩˦/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

เทียบลาว ກະເປົາ (กะเป็า) หรือ ກະເປົ໋າ (กะเป็๋า), เขมร កប៉ៅ (กเบ̎า) หรือ កាប៉ៅ (กาเบ̎า), จีนยุคกลาง 包 (MC paew)

คำนาม

กระเป๋า

1. เครื่องใช้รูปคล้ายถุงหรือกระเพาะ ทำด้วยหนังบ้าง ผ้าบ้าง สำหรับใส่เงินหรือของต่าง ๆ ใช้คาดเอวก็มี ติดอยู่ในตัวเสื้อหรือกางเกงก็มี ใช้หิ้วก็มี (คำลักษณนาม: ใบ)
2. กลีบดอกกล้วยไม้คล้ายรูปกรวยหรือหลอดที่อยู่ตรงกลางเป็นที่อยู่ของเกสร, ปาก ก็เรียก
3. เรียกถุงหน้าท้องสำหรับใส่ลูกของสัตว์บางชนิดเช่นจิงโจ้ ม้าน้ำ

รากศัพท์ 2

คำนาม

กระเป๋า

1. (ภาษาปาก, สแลง) พนักงานเก็บค่าโดยสารรถหรือเรือประจำทาง

ดูเพิ่ม

• กระปี๋