เก็บ
ภาษาไทย แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
- (เลิกใช้) เกบ
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *kepᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨠᩮᩢ᩠ᨷ (เกับ), ภาษาลาว ເກັບ (เกับ), ภาษาไทลื้อ ᦵᦂᧇ (เกบ), ภาษาไทดำ ꪹꪀꪸꪚ (เกย͢บ), ภาษาไทใหญ่ ၵဵပ်း (เก๊ป), ภาษาอาหม 𑜀𑜢𑜆𑜫 (กิป์); เทียบภาษาเขมร កើប (เกิบ)，ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง gep, ภาษาจ้วง gip
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | เก็บ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gèp |
| ราชบัณฑิตยสภา | kep | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kep̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา แก้ไข
เก็บ (คำอาการนาม การเก็บ)
- เอาไปหรือเอามาจากที่
- เก็บผ้า
- เก็บผลไม้
- เอาเข้าที่
- เอาหนังสือไปเก็บ
- เอารถไปเก็บ
- เอาสิ่งของที่ตกหล่นอยู่ขึ้นมา
- เก็บของตก
- รวบรวมไว้
- เก็บคะแนน
- เรียกเอา
- เก็บค่าเช่า
- เก็บค่าน้ำ
- รักษาไว้
- ห้องเก็บของ
- ฆ่า[1]
- เก็บมันเสียคืนนี้นะ
คำเกี่ยวข้อง แก้ไข
คำคุณศัพท์ แก้ไข
เก็บ
- ที่เก็บไว้ (ประกอบหลังคำนาม)
- ของเก็บ
- ของที่เก็บไว้
- เงินเก็บ
- เงินที่ออมเก็บไว้
- เมียเก็บ
- เมียที่เก็บไว้ไม่ออกหน้าออกตา
อ้างอิง แก้ไข
- ↑ ราชบัณฑิตยสถาน, พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม ๑, หน้า ๑๕