หล่น
ภาษาไทยแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
จากภาษาไทดั้งเดิม *ʰlɤnᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຫຼົ່ນ (หล็่น), ภาษาไทใหญ่ လူၼ်ႇ (ลู่น), ภาษาจ้วง loenq
การออกเสียงแก้ไข
การแบ่งพยางค์ | หฺล่น | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lòn |
ราชบัณฑิตยสภา | lon | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lon˨˩/(สัมผัส) |
คำกริยาแก้ไข
หล่น (คำอาการนาม การหล่น)