กรวย
ภาษาไทยแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | กฺรวย | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gruai |
| ราชบัณฑิตยสภา | kruai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /krua̯j˧/ | |
รากศัพท์ 1แก้ไข
จากภาษาเขมร ត្រួយ (ตฺรัวย, “หน่อ; กระทงกรวย”)
คำนามแก้ไข
กรวย
- (เรขาคณิต) รูปตันมีลักษณะฐานกลมและแหลมเรียวไปโดยลำดับ
- ของมีรูปกลม กลวง ยาวเรียวแหลม
- ขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้า กะทิ น้ำตาลปีบ เป็นต้น หยอดในกรวยใบตอง
- กระทงมีฝาเป็นกรวยครอบ ข้างในใส่หมากหรือเมี่ยงสำหรับถวายพระอุปัชฌาย์และคู่สวดในการบวชนาค เรียกว่า กรวยอุปัชฌาย์ และกรวยคู่สวด
รากศัพท์ 2แก้ไข
จากภาษาเขมร ជ្រួយ (ชฺรัวย, “Casearia sp.”)
คำนามแก้ไข
กรวย
- ชื่อไม้ต้นชนิด Horsfieldia irya (Gaertn.) Warb. ในวงศ์ Myristicaceae ขึ้นตามฝั่งน้ำลำคลอง ใบเป็นมันคล้ายใบจำปี แต่เรียวและนิ่มกว่า ดอกสีเหลือง ผลกลมเป็นพวงคล้ายมะไฟ
- ชื่อไม้พุ่มชนิด Casearia grewiifolia Vent. ในวงศ์ Flacourtiaceae ใบคล้ายชนิดแรกแต่ปลายป้อม มีขนมาก ขอบใบมีจักเล็ก ๆ เชื่อกันว่าเป็นยาสูบแก้ริดสีดวงจมูก
คำพ้องความแก้ไข
รากศัพท์ 3แก้ไข
เทียบภาษาเขมร ពួយ (พัวย, “ขว้าง, พุ่ง (สิ่งที่ยาวและแหลม)”) (ซึ่งเป็นรากของภาษาไทย พวย)
คำกริยาแก้ไข
กรวย