ฝั่ง

ดูเพิ่ม: ฝัง, ฝุง, และ ฝูง

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• ฝ่งง (เลิกใช้)

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ʰwaŋᴮ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ຝັ່ງ (ฝั่ง), ไทลื้อ ᦚᧂᧈ (ฝั่ง), ไทใหญ่ ၽင်ႇ (ผั่ง) หรือ ၾင်ႇ (ฝั่ง), ไทใต้คง ᥜᥒᥱ (ฝั่ง)，จ้วงแบบจั่วเจียง paengh （ผั่ง）， จ้วง baengh

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ฝั่ง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	fàng
	ราชบัณฑิตยสภา	fang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/faŋ˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

ฝั่ง

1. ที่ดินริมน้ำเป็นขอบเขตทะเล แม่น้ำ ลำคลอง เป็นต้น
2. ฝ่าย, ข้าง

คำแปลภาษาอื่น

[1]

• ไทใหญ่ : ၽင်ႇ

คำเกี่ยวข้อง

• ชายฝั่ง
• ฝั่งทะเล
• ฝั่งน้ำ
• ฝั่งฝา