ชา
ภาษาไทย
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ชา | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chaa |
| ราชบัณฑิตยสภา | cha | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰaː˧/(สัมผัส) | |
| ไฟล์เสียง | ||
รากศัพท์ 1
แก้ไข
สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɟaːᴬ, จากจีนยุคกลาง 茶 (MC drae); ร่วมเชื้อสายกับจ้วง caz, จ้วงแบบจั่วเจียง chaz
คำนาม
แก้ไขชา
- ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Camellia sinensis (L.) Kuntze ในวงศ์ Theaceae ขึ้นตามหุบเขาในเขตร้อน ใบใช้ชงเป็นเครื่องดื่ม, พายัพเรียก เมี่ยง
- ใบไม้หรือดอกไม้แห้งที่ใช้ชงน้ำเป็นเครื่องดื่ม
- ชาดอกคำฝอย
- ชาใบหม่อน
- ชาตะไคร้
- (น้ำ~) เครื่องดื่มที่ชงจากใบชา ใบไม้ ดอกไม้ ดังกล่าว
- ชื่อไม้พุ่มหลายชนิดในหลายวงศ์ ใบเล็ก ที่ใช้เป็นปลูกรั้ว เช่น ชาข่อย (Acalypha siamensis Oliv. ex Gage) ในวงศ์ Euphorbiaceae, ที่นิยมปลูกเป็นไม้ดัด คือ ชาฮกเกี้ยน [Carmona retusa (Vahl) Masam.] ในวงศ์ Boraginaceae และชาใบมัน (Malpighia coccigera L.) ในวงศ์ Malpighiaceae, ชาปัตตาเวีย ก็เรียก
- (ภาษาปาก, สแลง, ขำขัน) เหล้า
ลูกคำ
แก้ไขคำแปลภาษาอื่น
แก้ไขเครื่องดื่มน้ำชา
|
รากศัพท์ 2
แก้ไขรากศัพท์ 3
แก้ไขรากศัพท์ 4
แก้ไขรากศัพท์ 5
แก้ไขภาษาอีสาน
แก้ไขอ้างอิง
แก้ไข- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔ เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา ๗ รอบ ๕ ธันวาคม ๒๕๕๔. กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2556, หน้า 372.