กล่าว

ภาษาไทย

ยืมมาจากจีนยุคกลาง 告 (MC kawH|kowk, “รายงาน”); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨠᩖ᩵ᩣ᩠ᩅ (ก‍ล่า‍ว), ลาว ກ່າວ (ก่าว), ไทลื้อ ᦂᦱᧁᧈ (ก่าว), ไทใหญ่ ၵၢဝ်ႇ (ก่าว), อาหม 𑜀𑜈𑜫 (กว์), 𑜀𑜨𑜧 (กอ̂ว์) หรือ 𑜀𑜨𑜈𑜫 (กอ̂ว์), จ้วงแบบจั่วเจียง gauq, จ้วง gauq; เทียบพ่าเก ကွ် (เกา, “บนบานศาลกล่าว”)

การแบ่งพยางค์		กฺล่าว
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	glàao
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	klao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/klaːw˨˩/^{(สัมผัส)}

กล่าว (คำอาการนาม การกล่าว)

| |