ภาษาพ่าเก

แก้ไข

รากศัพท์ 1

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *kawᴮ, จากภาษาจีนยุคกลาง (MC kuH); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เก่า, ภาษาปักษ์ใต้ เกา, เก๋า, ภาษาลาว ເກົ່າ (เก็่า), ภาษาไทลื้อ ᦂᧁᧈ (เก่า), ภาษาไทดำ ꪹꪀ꪿ꪱ (เก่า), ภาษาไทใหญ่ ၵဝ်ႇ (ก่ว), ภาษาอาหม 𑜀𑜧 (กว์), ภาษาจ้วง gaeuq

การออกเสียง

แก้ไข

คำคุณศัพท์

แก้ไข

က︀ွ် (เกา)

  1. เก่า, ถูกใช้งานมานาน

รากศัพท์ 2

แก้ไข
รากศัพท์นี้ขาดหายหรือไม่สมบูรณ์ กรุณาช่วยเพิ่มเติม หรืออภิปรายที่หน้าพูดคุย

การออกเสียง

แก้ไข

คำสรรพนาม

แก้ไข

က︀ွ် (เกา)

  1. กู (คนเดียว)

รากศัพท์ 3

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *kɤwꟲ, จากภาษาจีนยุคกลาง (MC kjuwX), จากภาษาจีนเก่า (OC *kuʔ), จากภาษาซีโน-ทิเบตันดั้งเดิม *d/s-kəw; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เก้า, ภาษาคำเมือง ᨠᩮᩢ᩶ᩣ (เกั้า), ภาษาลาว ເກົ້າ (เก็้า), ภาษาไทลื้อ ᦂᧁᧉ (เก้า), ภาษาไทดำ ꪹꪀ꫁ꪱ (เก้า), ภาษาไทใหญ่ ၵဝ်ႈ (ก้ว), ภาษาไทใต้คง ᥐᥝᥲ (เก้า), ภาษาอาหม 𑜀𑜧 (กว์), ภาษาปักษ์ใต้ กาว, ภาษาปู้อี guz, ภาษาจ้วง gouj, ภาษาแสก กู̂

การออกเสียง

แก้ไข

က︀ွ် (เกา)

  1. เก้า

รากศัพท์ 4

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɡawꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เค้า, ภาษาลาว ເຄົ້າ (เค็้า), ภาษาไทใหญ่ ၵဝ်ႉ (ก๎ว), ภาษาไทดำ ꪹꪁ꫁ꪱ (เก้̱า), ภาษาอาหม 𑜀𑜧 (กว์)ภาษาจ้วง kaeuj

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

က︀ွ် (เกา)

  1. นกเค้า

รากศัพท์ 5

แก้ไข
รากศัพท์นี้ขาดหายหรือไม่สมบูรณ์ กรุณาช่วยเพิ่มเติม หรืออภิปรายที่หน้าพูดคุย

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

က︀ွ် (เกา)

  1. เคล้า (ควันและกลิ่น), คละคลุ้ง, กระจาย

รากศัพท์ 6

แก้ไข
รากศัพท์นี้ขาดหายหรือไม่สมบูรณ์ กรุณาช่วยเพิ่มเติม หรืออภิปรายที่หน้าพูดคุย

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

က︀ွ် (เกา)

  1. บนบานศาลกล่าว

รากศัพท์ 7

แก้ไข
รากศัพท์นี้ขาดหายหรือไม่สมบูรณ์ กรุณาช่วยเพิ่มเติม หรืออภิปรายที่หน้าพูดคุย

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

က︀ွ် (เกา)

  1. แมงมุม

รากศัพท์ 8

แก้ไข
รากศัพท์นี้ขาดหายหรือไม่สมบูรณ์ กรุณาช่วยเพิ่มเติม หรืออภิปรายที่หน้าพูดคุย

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

က︀ွ် (เกา)

  1. (~ပေ) น่อง (ขา)

ภาษาอ่ายตน

แก้ไข

ကွ် (เกา)

  1. เก้า