เค้า
ภาษาไทยแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | เค้า | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | káo |
| ราชบัณฑิตยสภา | khao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰaw˦˥/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1แก้ไข
คำนามแก้ไข
เค้า
- สิ่งที่เป็นเครื่องกำหนดหมายบอกให้รู้
- ฝนตั้งเค้า
- สิ่งที่ส่อแสดงให้รู้ได้ว่ามีลักษณะเหมือนสิ่งอื่น
- นาย ก มีเค้าหน้าเหมือนนาย ข
- ต้นเงื่อน
- ต้นเค้า
- รูปหรือรูปความโดยย่อ
- เขียนพอให้เห็นเป็นเค้า
- ร่องรอย
- พอได้เค้า
- (ล้าสมัย) เหง้า
- โคตรเค้าเหล่ากอ
รากศัพท์ 2แก้ไข
คำสรรพนามแก้ไข
เค้า
- (ล้าสมัย) ข้า (อนันตวิภาค)
รากศัพท์ 3แก้ไข
คำนามแก้ไข
เค้า
- ตัวเงินหรือวัตถุที่ใช้แทนตัวเงิน เช่นเมล็ดมะขามเป็นต้นที่เป็นทุนซึ่งตั้งไว้สำหรับเล่นในบ่อนการพนันบางชนิด เรียกผู้ถือต้นทุนในการพนันว่า ถุงเค้า
รากศัพท์ 4แก้ไข
จากภาษาไทดั้งเดิม *ɡawꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຄົ້າ (เค็้า), ภาษาไทใหญ่ ၵဝ်ႉ (ก๎ว), ภาษาพ่าเก ကွ် (เกา), ภาษาไทใต้คง ᥐᥝᥳ (เก๎า), ภาษาไทดำ ꪹꪁ꫁ꪱ (เก้̱า), ภาษาอาหม 𑜀𑜧 (กว์), ภาษาจ้วง gaeux meuz (เก้าแมว, “เค้าแมว”), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง due kaeux (ตัวเค้า, “เค้าแมว”)
คำนามแก้ไข
เค้า
- ชื่อนกหลายชนิดในวงศ์ Strigidae ขนนุ่ม หัวใหญ่ ตาโต ตัวลาย ออกหากินเวลากลางคืน กลางวันหลบพักผ่อนตามต้นไม้ มีหลายชนิด
รากศัพท์ 5แก้ไข
แผลงมาจาก เขา
คำสรรพนามแก้ไข
เค้า
ภาษาคำเมืองแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kaw˦˥/
คำคุณศัพท์แก้ไข
เค้า
- อีกรูปหนึ่งของ ᨣᩮᩢ᩶ᩤ (เคั้า)