ดูเพิ่ม: เหงา

ภาษาไทย

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰŋawꟲ¹, จากจีนเก่า ข้อผิดพลาด Lua ใน มอดูล:och-pron บรรทัดที่ 56: attempt to call upvalue 'safe_require' (a nil value);[1] ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩉ᩠ᨦᩮᩢ᩶ᩣ (หเงั้า), ลาว ເຫງົ້າ (เหง็้า), ไทลื้อ ᦄᧁᧉ (หฺเง้า), ไทใหญ่ ငဝ်ႈ (ง้ว), อาหม 𑜂𑜧 (งว์), 𑜂𑜨𑜧 (งอ̂ว์), หรือ 𑜂𑜧𑜈𑜫 (งว์ว์)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์เง่า
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงngâo
ราชบัณฑิตยสภาngao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ŋaw˥˩/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

เหง้า

  1. ลำต้นที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด เช่น ขิง กระวาน ที่จมอยู่ใต้ดิน
  2. ต้นเดิม, ต้นวงศ์

อ้างอิง

แก้ไข
  1. Pittayaporn, Pittayawat (2014), chapter Layers of Chinese Loanwords in Proto-Southwestern Tai as Evidence for the Dating of the Spread of Southwestern Tai, in MANUSYA: Journal of Humanities, volume 20 (special issue), Bangkok: Chulalongkorn University, ISSN 0859-9920, pages 47–68.