ເຫງົ້າ
ดูเพิ่ม: ເຫງົາ
ภาษาลาว
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰŋawꟲ¹, จากภาษาจีนเก่า 藕 (OC *ŋoːʔ, “รากบัว”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เหง้า, ภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᨦᩮᩢ᩶ᩣ (หเงั้า), ภาษาไทลื้อ ᦄᧁᧉ (หฺเง้า), ภาษาไทขาว ꪹꪬꪱꫂ, ภาษาไทใหญ่ ငဝ်ႈ (ง้ว), ภาษาอาหม 𑜂𑜧 (งว์), 𑜂𑜨𑜧 (งอ̂ว์), หรือ 𑜂𑜧𑜈𑜫 (งว์ว์)
การออกเสียง
แก้ไข- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [ŋaw˧˩]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [ŋaw˥˥˨]
- การแบ่งพยางค์: ເຫງົ້າ
- สัมผัส: -aw
คำนาม
แก้ไขເຫງົ້າ • (เหง็้า)