เก้า
ภาษาไทยแก้ไข
.jpg)
รากศัพท์แก้ไข
จากภาษาไทดั้งเดิม *kɤwᶜ, จากภาษาจีนยุคกลาง 九 (MC kɨuX), จากภาษาจีนเก่า 九 (OC *kuʔ), จากภาษาซีโน-ทิเบตันดั้งเดิม *d/s-kəw; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨠᩮᩢ᩶ᩣ (เกั้า), ภาษาลาว ເກົ້າ (เก็้า), ภาษาไทลื้อ ᦂᧁᧉ (เก้า), ภาษาไทดำ ꪹꪀ꫁ꪱ (เก้า), ภาษาไทใหญ่ ၵဝ်ႈ (ก้ว), ภาษาไทใต้คง ᥐᥝᥲ (เก้า), ภาษาอาหม 𑜀𑜧 (กว์), ภาษาปู้อี guz, ภาษาจ้วง gouj, ภาษาแสก กู̂
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ก้าว | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gâao |
| ราชบัณฑิตยสภา | kao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kaːw˥˩/(ส) | |
| คำพ้องเสียง | ก้าว | |
เลขแก้ไข
เก้า
คำนามแก้ไข
เก้า