เก้า
ภาษาไทย แก้ไข
< ๘ | ๙ | ๑๐ > |
---|---|---|
เชิงการนับ : เก้า เชิงอันดับที่ : ที่เก้า | ||
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *kɤwꟲ, จากภาษาจีนยุคกลาง 九 (MC kjuwX), จากภาษาจีนเก่า 九 (OC *kuʔ), จากภาษาซีโน-ทิเบตันดั้งเดิม *d/s-kəw; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨠᩮᩢ᩶ᩣ (เกั้า), ภาษาลาว ເກົ້າ (เก็้า), ภาษาไทลื้อ ᦂᧁᧉ (เก้า), ภาษาไทดำ ꪹꪀ꫁ꪱ (เก้า), ภาษาไทใหญ่ ၵဝ်ႈ (ก้ว), ภาษาไทใต้คง ᥐᥝᥲ (เก้า), ภาษาอาหม 𑜀𑜧 (กว์), ภาษาปักษ์ใต้ กาว, ภาษาปู้อี guz, ภาษาจ้วง gouj, ภาษาแสก กู̂
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ก้าว | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gâao |
ราชบัณฑิตยสภา | kao | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kaːw˥˩/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | ก้าว |
เลข แก้ไข
เก้า
คำพ้องความ แก้ไข
- ดูที่ อรรถาภิธาน:เก้า
คำนาม แก้ไข
เก้า
คำประสม แก้ไข
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
จำนวน 9
|