ภาษาไทใหญ่

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *kɤwꟲ, จากจีนยุคกลาง (MC kjuwX), จากจีนเก่า (OC *kuʔ), จากซีโน-ทิเบตันดั้งเดิม *d/s-kəw; ร่วมเชื้อสายกับไทย เก้า, คำเมือง ᨠᩮᩢ᩶ᩣ (เกั้า), ลาว ເກົ້າ (เก็้า), ไทลื้อ ᦂᧁᧉ (เก้า), ไทดำ ꪹꪀ꫁ꪱ (เก้า), ไทใต้คง ᥐᥝᥲ (เก้า), พ่าเก ကွ် (เกา), อาหม 𑜀𑜧 (กว์), ปู้อี guz, จ้วง gouj, แสก กู̂

การออกเสียง

แก้ไข

ၵဝ်ႈ (ก้ว)

  1. เก้า