ภาษาไทใหญ่

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *kɤwꟲ, จากภาษาจีนยุคกลาง (MC kjuwX), จากภาษาจีนเก่า (OC *kuʔ), จากภาษาซีโน-ทิเบตันดั้งเดิม *d/s-kəw; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เก้า, ภาษาคำเมือง ᨠᩮᩢ᩶ᩣ (เกั้า), ภาษาลาว ເກົ້າ (เก็้า), ภาษาไทลื้อ ᦂᧁᧉ (เก้า), ภาษาไทดำ ꪹꪀ꫁ꪱ (เก้า), ภาษาไทใต้คง ᥐᥝᥲ (เก้า), ภาษาพ่าเก ကွ် (เกา), ภาษาอาหม 𑜀𑜧 (กว์), ภาษาปู้อี guz, ภาษาจ้วง gouj, ภาษาแสก กู̂

การออกเสียง

แก้ไข

ၵဝ်ႈ (ก้ว)

  1. เก้า