กฎ

ดูเพิ่ม: กุฎี

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

(สะกดผิด) กฏ

รากศัพท์

จากภาษาเขมร កត់ (กต̍, “หมายไว้, หยุด”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gòt
	ราชบัณฑิตยสภา	kot
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kot̚˨˩/^{(สัมผัส)}
คำพ้องเสียง แก้ไข		กช กด

คำนาม

กฎ (คำลักษณนาม ข้อ)

คำบังคับ
- พระราชพงศาวดาร ฉบับ จ.ศ. 1336 ในประชุมพงศาวดาร ภาค 4:
  จึ่งสมเด็จพระมหินทราธิราชเจ้าแผ่นดินก็ตรัสให้ทำตามกฎให้ลงมานั้นทุกประการ
(กฎหมาย) ข้อกำหนดหรือข้อบัญญัติที่บังคับให้ต้องมีการปฏิบัติตาม เช่น กฎกระทรวง กฎหมาย
(กฎหมาย) พระราชกฤษฎีกา กฎกระทรวง ประกาศกระทรวง ข้อบัญญัติท้องถิ่น ระเบียบ ข้อบังคับ หรือบทบัญญัติอื่นที่มีผลบังคับเป็นการทั่วไปโดยไม่มุ่งหมายให้ใช้บังคับแก่กรณีใดหรือบุคคลใดเป็นการเฉพาะ
- 2553 ศาลปกครองสูงสุด (คำพิพากษาศาลปกครองสูงสุด ในคดีหมายเลขแดงที่ อ. 269/2553 ลงวันที่ 18 ตุลาคม 2553) :
  ข้อบังคับแพทยสภา ว่าด้วยกระบวนวิธีพิจารณาคดีด้านจริยธรรมของผู้ประกอบวิชาชีพเวชกรรม พ.ศ. 2540 มีสถานะทางกฎหมายเป็นเพียงกฎเท่านั้น จึงไม่อยู่ในความหมายของคำว่า 'บทบัญญัติแห่งกฎหมาย' ตามความหมายของมาตรา 264 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540 อันจะต้องส่งไปให้ศาลรัฐธรรมนูญพิจารณาวินิจฉัยแต่ประการใด
(วิทยาศาสตร์) ข้อกำหนดในเรื่องธรรมชาติตามที่ค้นคว้าได้

ลูกคำ

คำแปลภาษาอื่น

คำบังคับ

อังกฤษ: rule (en), law (en)

คำกริยา

กฎ

(โบราณ) จดไว้เป็นหลักฐาน
- กฎหมายอายัดทาส:
  ให้นายยกกระบัตรกฎปากหลากคำไว้
(โบราณ) ตรา
- พระอัยการเบ็ดเสร็จ:
  ตรัสแก่ขุนศรีภูริปรีชาให้กฎเป็นตำราไว้
- พระราชพงศาวดาร ฉบับ จ.ศ. 1336 ในประชุมพงศาวดาร ภาค 4:
  กฎลงมาให้เอาพระยารามเป็นพระยาพิชัย