ชักเย่อ

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• (สะกดผิด) ชักกะเย่อ, ชักคะเย่อ

รากศัพท์

ชัก +‎ เย่อ

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ชัก-กะ-เย่อ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	chák-gà-yə̂ə
	ราชบัณฑิตยสภา	chak-ka-yoe
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕʰak̚˦˥.ka˨˩.jɤː˥˩/(สัมผัส)

คำนาม

ชักเย่อ

1. ชื่อการเล่นอย่างหนึ่ง โดยแบ่งผู้เล่นออกเป็น 2 ฝ่าย แต่ละฝ่ายจะมีจำนวนเท่า ๆ กันหรือกำลังพอ ๆ กัน มักใช้เชือกขนาดพอกำรอบ ยาวพอที่จะให้ผู้เล่นทั้ง 2 ฝ่ายเรียงแถวจับได้ โดยมีที่ว่างระหว่างกลางเหลือไว้ประมาณ 2 เมตร กลางเชือกคาดด้วยผ้าหรือใช้สีป้ายเป็นเครื่องหมายไว้ วางกึ่งกลางเชือกไว้บนพื้นที่ที่มีเส้นขีดกลางเป็นเส้นแบ่งเขตแดน เมื่อกรรมการให้สัญญาณ ผู้เล่นทั้ง 2 ฝ่ายต่างก็จะพยายามดึงเชือกให้กึ่งกลางของเชือกเข้ามาในแดนของตน ถ้าฝ่ายใดสามารถดึงกึ่งกลางเชือกเข้ามาในแดนของตนได้ ถือว่าชนะ ตามปรกติจะแข่งกัน 3 ครั้ง ฝ่ายที่ชนะ 2 ใน 3 ครั้งถือว่าชนะเด็ดขาด

คำกริยา

ชักเย่อ (คำอาการนาม การชักเย่อ)

1. ดึงหรือรั้งไปมา