เหลือ
ภาษาไทยแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
จากภาษาไทดั้งเดิม *ʰlɯəᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຫຼືອ (เหลือ), ภาษาไทลื้อ ᦵᦜᦲ (เหฺลี), ภาษาไทใหญ่ လိူဝ် (เลิว), ภาษาไทใต้คง ᥘᥫᥴ (เล๋อ̂), ภาษาอาหม 𑜎𑜢𑜤𑜈𑜫 (ลึว์), ภาษาจ้วง lw, ภาษาจ้วงแบบหนง low, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง lwa/lwaq
การออกเสียงแก้ไข
การแบ่งพยางค์ | เหฺลือ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lʉ̌ʉa |
ราชบัณฑิตยสภา | luea | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lɯa̯˩˩˦/(สัมผัส) |
คำกริยาแก้ไข
เหลือ (คำอาการนาม การเหลือ)