ดั้ง
ภาษาไทย
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ดั้ง | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dâng |
| ราชบัณฑิตยสภา | dang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /daŋ˥˩/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
แก้ไขคำนาม
แก้ไขดั้ง
- เครื่องถือสำหรับปิดป้องศัสตราวุธ รูปคล้ายกาบกล้วย, โบราณใช้ว่า ด้าง ก็มี
- เรียกเสาเรือนเครื่องสับที่ตั้งอยู่บนหลังรอดตรงกึ่งกลางความยาวของตัวรอดขึ้นไปรับอกไก่ ว่า เสาดั้ง
- เรียกเสาที่ตั้งบนขื่อสำหรับรับอกไก่ ว่า ดั้งแขวน
- เรียกเรือซึ่งกำหนดให้เข้ากระบวนเสด็จทางชลมารค จัดเป็น 2 สายขนาบเรือกลอง ไปข้างหน้าเรือไชยและเรือพระที่นั่งลำทรง อาจมีกี่คู่ก็ได้ ว่า เรือดั้ง
คำกริยา
แก้ไขรากศัพท์ 2
แก้ไขแผลงมาจาก ดัง, จากไทดั้งเดิม *ɗaŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับอีสาน ดัง, ลาว ດັງ (ดัง), คำเมือง ᨯᩢ᩠ᨦ (ดัง), เขิน ᨯᩢ᩠ᨦ (ดัง), ไทลื้อ ᦡᧂ (ดัง), ไทดำ ꪒꪰꪉ (ดัง), ไทใหญ่ လင်/ၼင် (ลัง/นัง) (ในคำว่า ၶူႈလင်/ၶူႈၼင် (ขู้ลัง/ขู้นัง)), ไทใต้คง ᥘᥒ (ลัง), อ่ายตน ဒင် (ดง์) หรือ ꩫင် (นง์), อาหม 𑜓𑜂𑜫 (ดง์) หรือ 𑜃𑜂𑜫 (นง์), ปู้อี ndangl, จ้วง ndaeng