ดูเพิ่ม: ขอ, ข่อ, และ ข้อ

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂື່ (ขื่), ภาษาไทลื้อ ᦃᦹᧈ (ฃื่), ภาษาไทดำ ꪅꪳ (ฅึ), ภาษาไทใหญ่ ၶိုဝ်ႇ (ขึ่ว), ภาษาพ่าเก ၵိုဝ် (ขึว์), ภาษาอาหม *𑜁𑜢𑜤𑜈𑜫 (*ขึว์)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ขื่อ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkʉ̀ʉ
ราชบัณฑิตยสภาkhue
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰɯː˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

ขื่อ

  1. ชื่อไม้เครื่องบนสำหรับยึดหัวเสาด้านขวาง
  2. เครื่องจองจำนักโทษ ทำด้วยไม้มีช่องสำหรับสอดมือหรือเท้าแล้วมีลิ่มตอกกำกับกันขื่อหลุด
  3. เรียกกระดูกเชิงกรานที่ขวางอยู่ด้านหน้า