ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ตอก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงdtɔ̀ɔk
ราชบัณฑิตยสภาtok
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tɔːk̚˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *toːkᴰ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ຕອກ (ตอก), ไทลื้อ ᦎᦸᧅᧈ (ต่อ̂ก), ไทดำ ꪔꪮꪀ (ตอก), ไทใหญ่ တွၵ်ႇ (ต่อ̂ก), อาหม 𑜄𑜨𑜀𑜫 (ตอ̂ก์) , ภาษาจ้วง dog

คำกริยา

แก้ไข

ตอก (คำอาการนาม การตอก)

  1. เอาค้อนหรือสิ่งอื่นตีตะปูหรือหลักเป็นต้นให้เข้าไป

รากศัพท์ 2

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *b.twuːkᴰ; เทียบจีนเก่า ข้อผิดพลาด Lua ใน มอดูล:och-pron บรรทัดที่ 56: attempt to call upvalue 'safe_require' (a nil value); ร่วมเชื้อสายกับลาว ຕອກ (ตอก), ไทลื้อ ᦎᦸᧅᧈ (ต่อ̂ก), ไทใหญ่ တွၵ်ႇ (ต่อ̂ก), อาหม 𑜄𑜨𑜀𑜫 (ตอ̂ก์) , ภาษาจ้วงใต้ pyog

คำนาม

แก้ไข

ตอก

  1. ไม้ไผ่ที่จักเป็นเส้นแบนยาว ขนาดหนาหรือบางตามต้องการ สำหรับผูกมัดหรือสานสิ่งต่าง ๆ
  2. ชื่อมีดชนิดหนึ่ง ปลายแหลมคล้ายมีดเหน็บ แต่สั้นกว่า ด้ามยาวและงอน

รากศัพท์ 3

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับลาว ຕອກ (ตอก)

คำกริยา

แก้ไข

ตอก (คำอาการนาม การตอก)

  1. แตก, ทำให้แตก
    ตอกไข่ไก่

คำนาม

แก้ไข

ตอก

  1. เรียกข้าวเปลือกข้าวเจ้าที่เอามาคั่วให้แตกบานเป็นดอก ว่า ข้าวตอก