ค้อน
ภาษาไทยแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ค้อน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kɔ́ɔn |
ราชบัณฑิตยสภา | khon | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰɔːn˦˥/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1แก้ไข
จากภาษาไทดั้งเดิม *ɣoːlꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຄ້ອນ (ค้อน), ภาษาไทใหญ่ ၶွၼ်ႉ (ข๎อ̂น), ภาษาไทดำ ꪁ꫁ꪮꪙ (ก้̱อน), ภาษาอาหม 𑜁𑜨𑜃𑜫 (ขอ̂น์), ภาษาแสก กฺอน
รูปแบบอื่นแก้ไข
คำนามแก้ไข
ค้อน
- ชื่อเครื่องมือที่มีหัวและด้าม สำหรับเคาะ ตอก ตี ทุบ (คำลักษณนาม เต้า หรือ อัน)
- เครื่องมือชนิดหนึ่งใช้ในการจับปลา
คำแปลภาษาอื่นแก้ไข
เครื่องมือสำหรับตอก
คำกริยาแก้ไข
ค้อน
รากศัพท์ 2แก้ไข
คำกริยาแก้ไข
ค้อน (คำอาการนาม การค้อน)
คำแปลภาษาอื่นแก้ไข
แสดงความไม่พอใจ
ภาษาชองแก้ไข
คำนามแก้ไข
ค้อน
- หนู (สัตว์)