ภาษาไทยแก้ไข

 
วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia
 
ค้อนตอกตะปู

การออกเสียงแก้ไข

การแบ่งพยางค์ค้อน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkɔ́ɔn
ราชบัณฑิตยสภาkhon
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰɔːn˦˥/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1แก้ไข

จากภาษาไทดั้งเดิม *ɣoːlꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຄ້ອນ (ค้อน), ภาษาไทใหญ่ ၶွၼ်ႉ (ข๎อ̂น), ภาษาไทดำ ꪁ꫁ꪮꪙ (ก้̱อน), ภาษาอาหม 𑜁𑜨𑜃𑜫 (ขอ̂น์), ภาษาแสก กฺอน

รูปแบบอื่นแก้ไข

คำนามแก้ไข

ค้อน

  1. ชื่อเครื่องมือที่มีหัวและด้าม สำหรับเคาะ ตอก ตี ทุบ (คำลักษณนาม เต้า หรือ อัน)
  2. เครื่องมือชนิดหนึ่งใช้ในการจับปลา
คำแปลภาษาอื่นแก้ไข

คำกริยาแก้ไข

ค้อน

  1. (โบราณ) ตีด้วยค้อน ,ภาษาจ้วงใต้ honj(honj gyong ค้อนกลอง---ตีกลอง)

รากศัพท์ 2แก้ไข

คำกริยาแก้ไข

ค้อน (คำอาการนาม การค้อน)

  1. แสดงความไม่พอใจด้วยการตวัดสายตา
คำแปลภาษาอื่นแก้ไข

ภาษาชองแก้ไข

คำนามแก้ไข

ค้อน

  1. หนู (สัตว์)