เคาะ
ดูเพิ่ม: เค๋าะ
ภาษาไทย
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไขการแบ่งพยางค์ | เคาะ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kɔ́ |
ราชบัณฑิตยสภา | kho | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰɔʔ˦˥/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1
แก้ไขเทียบภาษาจีนเก่า 叩 (OC *kʰoːʔ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຄາະ (เคาะ) หรือ ໂຄະ (โคะ)
คำกริยา
แก้ไขเคาะ (คำอาการนาม การเคาะ)
- ใช้อวัยวะมีมือเป็นต้นกระทบเบา ๆ
- เคาะจังหวะ
- เคาะบุหรี่
- ใช้มือหรือวัตถุงอ ๆ ตีหรือทุบให้เกิดเสียงเป็นต้น
- เคาะประตู
- เคาะระฆัง
- เคาะตัวถังรถ
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไขตีหรือทุบให้เกิดเสียง
รากศัพท์ 2
แก้ไขคำกริยา
แก้ไขเคาะ (คำอาการนาม การเคาะ)
คำกริยาวิเศษณ์
แก้ไขเคาะ
- เลียบเคียง
- พูดเคาะ
รากศัพท์ 3
แก้ไขมาจากการเคาะโต๊ะด้วยค้อนในการประมูล
คำกริยา
แก้ไขเคาะ (คำอาการนาม การเคาะ)
- (ภาษาปาก, สแลง) ตัดสินใจขั้นสุดท้าย, อนุมัติ
- โครงการอบรมเพื่อพัฒนาบุคลากรประจำปีนี้ กรรมการส่วนใหญ่ก็เห็นชอบแล้ว แต่ท่านประธานยังไม่เคาะ
- เคาะแล้ว! อัตราใหม่ค่าจ้างขั้นต่ำ เพิ่มทุกจังหวัด 5-22 บาท
รากศัพท์ 4
แก้ไขคำกริยา
แก้ไขเคาะ (คำอาการนาม การเคาะ)