หก
ภาษาไทย
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไขการแบ่งพยางค์ | หก | |
---|---|---|
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hòk |
ราชบัณฑิตยสภา | hok | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /hok̚˨˩/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1
แก้ไข60 | ||
← 5 | ๖ 6 |
7 → |
---|---|---|
เชิงการนับ: หก เชิงอันดับที่: ที่หก ตัวคูณ: หกเท่า เชิงรวบรวม: ครึ่งโหล |

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *xrokᴰ¹ˢ, จากไทดั้งเดิม *krokᴰ, จากจีนเก่า 六 (OC *ruɡ); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩉᩫ᩠ᨠ (ห็ก), ลาว ຫົກ (ห็ก), ไทลื้อ ᦷᦠᧅ (โหก), ไทดำ ꪶꪬꪀ (โหก), ไทใหญ่ ႁူၵ်း (หู๊ก), ไทใต้คง ᥞᥨᥐᥱ (โห่ก), อาหม 𑜍𑜤𑜀𑜫 (รุก์), ปู้อี rogt, จ้วง roek หรือ loeg, จ้วงแบบหนง choak
เลข
แก้ไขคำนาม
แก้ไขหก
ลูกคำ
แก้ไขคำแปลภาษาอื่น
แก้ไขจำนวน 6
|
รากศัพท์ 2
แก้ไขคำกริยา
แก้ไขรากศัพท์ 3
แก้ไขคำนาม
แก้ไขหก
- ชื่อนกปากขอขนาดเล็ก ในวงศ์ Psittacidae ปากหนา หัวโต ตัวสีเขียว หางสั้น อยู่รวมกันเป็นฝูง ทำรังตามโพรงไม้ มักเกาะห้อยหัวลง กินผลไม้และเมล็ดพืช ในประเทศไทยมี 3 ชนิด คือ หกใหญ่ [Psittinus cyanurus (Forster)] หกเล็กปากแดง [Loriculus vernalis (Sparrman)] และหกเล็กปากดำ [L. galgulus (Linn.)]
- นกต่าง ๆ ทั่วไป
- อันเป็นต้นว่า คนอีกแพะแลหมูหมาเป็ดไก่ทั้งห่านนกหกปลาเนื้อฝูงสัตว์ทั้งหลาย(จารึกวัดศรีชุม)