ดูเพิ่ม: , ช., ชิ, ชี้, ชุ, ชู, และ ชู้

ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

รากศัพท์ 1

แก้ไข

รากศัพท์ 2

แก้ไข

เทียบลาว ຊີ (ซี), ไทใหญ่ ၵီး (กี๊)

คำนาม

แก้ไข

ชี

  1. (ผัก~) ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Coriandrum sativum L. ในวงศ์ Umbelliferae ทั้งต้นมีกลิ่น ใช้เป็นผัก เรียกว่า ผักชี ดอกเล็กสีขาว ผลกลมมีกลิ่นฉุน เมื่อแก่ใช้เป็นเครื่องเทศ
คำพ้องความ
แก้ไข
คำสืบทอด
แก้ไข
  • จาก "ผักชี":
    • ญี่ปุ่น: パクチー

รากศัพท์ 3

แก้ไข

ตัดมาจาก ชีปะขาว

คำนาม

แก้ไข

ชี

  1. ชีปะขาว (แมลง)

รากศัพท์ 4

แก้ไข

รากศัพท์ 5

แก้ไข
วิกิพีเดียภาษาไทยมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

ยืมมาจากอีสาน ซี (เจาะ; ทะลุ) เนื่องจากแม่น้ำนี้ไหลทะลุเทือกเขาหินปูนบริเวณต้นกำเนิดแม่น้ำ

คำวิสามานยนาม

แก้ไข

รากศัพท์ 6

แก้ไข

ยืมมาจากอังกฤษ she

คำสรรพนาม

แก้ไข

ชี

  1. (ภาษาปาก, สแลง, ขำขัน) เขา, หล่อน (ใช้กับผู้หญิง หรือผู้ชายที่มีท่าทางเป็นหญิง)