ชี
ภาษาไทยแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ชี | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chii |
ราชบัณฑิตยสภา | chi | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰiː˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1แก้ไข
จากภาษาเขมร ជី (ชี), จากภาษาสันสกฤต जी (ชี). เทียบภาษาลาว ຊີ (ซี), ภาษาเขมร ជី (ชี)
คำนามแก้ไข
ชี (คำลักษณนาม รูป)
- นักบวช
- (ศาสนาพุทธ) (แม่~, ยาย~, นาง~) คำเรียกหญิงที่นุ่งขาวห่มขาว โกนคิ้วโกนผม ถือศีล 8
- (ศาสนาคริสต์) (แม่~, นาง~) นักบวชหญิงในศาสนาคริสต์
รากศัพท์ 2แก้ไข
เทียบภาษาลาว ຊີ (ซี), ภาษาไทใหญ่ ၵီး (กี๊)
คำนามแก้ไข
ชี
- (ผัก~) ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Coriandrum sativum L. ในวงศ์ Umbelliferae ทั้งต้นมีกลิ่น ใช้เป็นผัก เรียกว่า ผักชี ดอกเล็กสีขาว ผลกลมมีกลิ่นฉุน เมื่อแก่ใช้เป็นเครื่องเทศ
คำพ้องความแก้ไข
คำสืบทอดแก้ไข
- จาก "ผักชี":
- → ญี่ปุ่น: パクチー
รากศัพท์ 3แก้ไข
ตัดมาจาก ชีปะขาว
คำนามแก้ไข
ชี
- ชีปะขาว (แมลง)
รากศัพท์ 4แก้ไข
คำกริยาแก้ไข
ชี
คำพ้องความแก้ไข
รากศัพท์ 5แก้ไข
จากภาษาอีสาน ซี (“เจาะ; ทะลุ”) เนื่องจากแม่น้ำนี้ไหลทะลุเทือกเขาหินปูนบริเวณต้นกำเนิดแม่น้ำ
คำวิสามานยนามแก้ไข
ชี
รากศัพท์ 6แก้ไข
จากภาษาอังกฤษ she
คำสรรพนามแก้ไข
ชี