ดูเพิ่ม: , ช., ชิ, ชี, ชี้, ชู, และ ชู้

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

จากมอญ ဆု (ฉุ, ต้นไม้)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ชุ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงchú
ราชบัณฑิตยสภาchu
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕʰuʔ˦˥/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

ชุ

  1. (ร้อยกรอง) ต้นไม้
    กินลูกชุลุเพรางาย
    (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์)

ภาษามลายูแบบปัตตานี

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

ชุ

  1. อีกรูปหนึ่งของ ش̲وء