U+0E0A, ช
THAI CHARACTER CHO CHANG
← ฉ[U+0E09] Thai ซ →[U+0E0B]
ดูเพิ่ม: ช., ชิ, ชี, ชี้, ชุ, ชู, และ ชู้

ภาษาร่วม

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

ตัวอักษร

แก้ไข

  1. พยัญชนะในอักษรไทย ใช้แทนเสียง /t͡ɕʰ/ หรือเสียงที่ใกล้เคียงเช่น /ɟ/, /ʝ/, /ɕ/, /t͡ʃʰ/, /t͡ʃʼ/, /ʃ/, /ʒ/, /ʄ/

ภาษาไทย

แก้ไข
 
วิกิพีเดียภาษาไทยมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

รากศัพท์ 1

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข
  • (รหัสมอร์ส) -..-
  • (อักษรเบรลล์)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ชอชอ-ช้าง
การแผลงเป็นอักษรโรมันไพบูลย์พับบลิชชิงchɔɔchɔɔ-cháang
ราชบัณฑิตยสภาchocho-chang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕʰɔː˧/(สัมผัส)/t͡ɕʰɔː˧.t͡ɕʰaːŋ˦˥/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงช.

ตัวอักษร

แก้ไข

  1. พยัญชนะตัวที่ 10 เรียกว่าช้าง เป็นอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น และเป็นตัวสะกดในมาตรากดหรือแม่กด เช่น ราช คช กริช แซนด์วิช

รากศัพท์ 2

แก้ไข

ย่อมาจากบาลี ชลน (ไฟ)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ชะ
การแผลงเป็นอักษรโรมันไพบูลย์พับบลิชชิงchá
ราชบัณฑิตยสภาcha
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕʰaʔ˦˥/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

  1. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุ-ครุ-ลหุ เรียกว่า ช คณะ

ภาษาบาลี

แก้ไข

ปัจจัย

แก้ไข

  1. เกิด (ใช้ประกอบท้ายคำบางคำ)
    ปงฺกช
    บงกช, เกิดในเปลือกตม หมายถึง บัว
    วาริช
    เกิดในน้ำ หมายถึง ปลา
    ทฺวิช
    ทวิช, เกิด 2 ครั้ง หมายถึง พราหมณ์, นก