ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

พยัญชนะ +‎ ต้น

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์พะ-ยัน-ชะ-นะ-ต้น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpá-yan-chá-ná-dtôn
ราชบัณฑิตยสภาpha-yan-cha-na-ton
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰa˦˥.jan˧.t͡ɕʰa˦˥.na˦˥.ton˥˩/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

พยัญชนะต้น

  1. (ไวยากรณ์) เสียงพยัญชนะที่นำหน้าพยางค์หรือตัวที่มาก่อนสระ โดยรวมถึงตัวควบกล้ำ และอักษรนำ
    การ มีตัว “ก” เป็นพยัญชนะต้น
    กราย มีตัว “กร” เป็นพยัญชนะต้น
    หน่อย มีตัว “หน” เป็นพยัญชนะต้น

คำแปลภาษาอื่น

แก้ไข