ยาย
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากไทดั้งเดิม *naːjᴬ (“ยาย”); ร่วมเชื้อสายกับลาว ຍາຍ (ยาย), ไทใหญ่ ၼၢႆး (น๊าย); เทียบอินโดนีเซีย nyai, เขมร យាយ (ยาย), จ้วงแบบจั่วเจียง daiq, จ้วง daiqหรือnaiq
การออกเสียง
แก้ไขการแบ่งพยางค์ | ยาย | |
---|---|---|
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | yaai |
ราชบัณฑิตยสภา | yai | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /jaːj˧/(สัมผัส) |
คำนาม
แก้ไขยาย (คำลักษณนาม คน)
- แม่ของแม่, เมียของตา
- หญิงที่เป็นญาติชั้นเดียวกับแม่ของแม่หรือที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับยาย
- (ภาษาปาก) คำเรียกหญิงสูงอายุอย่างไม่ค่อยเคารพนับถือ
- ยายป้า
- ยายแก่
- ยายคุณหญิง
- (ภาษาปาก) เรียกหญิงรุ่นราวคราวเดียวกันอย่างเป็นกันเอง
- ยายปุก
- ยายกุ้ง
- (ภาษาปาก) ใช้เรียกผู้หญิงที่อ่อนวัยกว่าอย่างเป็นกันเอง
- ยายหนู
หมายเหตุ
แก้ไขในกรณีที่เรียกหญิงสาวที่อายุน้อยกว่าหรือรุ่นราวคราวเดียวกันในบางครั้งมักออกเสียงเป็น “ยัย”