ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *naːjᴬ (ยาย); ร่วมเชื้อสายกับลาว ຍາຍ (ยาย), ไทใหญ่ ၼၢႆး (น๊าย); เทียบอินโดนีเซีย nyai, เขมร យាយ (ยาย), จ้วงแบบจั่วเจียง daiq, จ้วง daiqหรือnaiq

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

ยาย (คำลักษณนาม คน)

  1. แม่ของแม่, เมียของตา
  2. หญิงที่เป็นญาติชั้นเดียวกับแม่ของแม่หรือที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับยาย
  3. (ภาษาปาก) คำเรียกหญิงสูงอายุอย่างไม่ค่อยเคารพนับถือ
    ยายป้า
    ยายแก่
    ยายคุณหญิง
  4. (ภาษาปาก) เรียกหญิงรุ่นราวคราวเดียวกันอย่างเป็นกันเอง
    ยายปุก
    ยายกุ้ง
  5. (ภาษาปาก) ใช้เรียกผู้หญิงที่อ่อนวัยกว่าอย่างเป็นกันเอง
    ยายหนู

หมายเหตุ

แก้ไข

ในกรณีที่เรียกหญิงสาวที่อายุน้อยกว่าหรือรุ่นราวคราวเดียวกันในบางครั้งมักออกเสียงเป็น “ยัย

ภาษาเขมรเหนือ

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากไทย ย้าย

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

ยาย

  1. ย้าย

ภาษาคำเมือง

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

ยาย (คำอาการนาม การยาย)

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᩀᩣ᩠ᨿ (ย̱าย)