โกน
ภาษาไทย
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | โกน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | goon |
| ราชบัณฑิตยสภา | kon | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /koːn˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
แก้ไขเทียบภาษาเขมรกลาง កោរ (โกร), កោ (โก, “โกน, ถาก”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໂກນ (โกน)
คำกริยา
แก้ไขโกน (คำอาการนาม การโกน)
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไขขูดผมหรือขนด้วยคมมีด
คำนาม
แก้ไขโกน
- (ศาสนาพุทธ) ชื่อวันที่พระสงฆ์ในเมืองไทยปลงผม ตรงกับวันขึ้น 14 ค่ำ หรือ แรม 14 ค่ำ ถ้าเป็นเดือนขาดก็เป็นแรม 13 ค่ำ, คู่กับ วันพระ
- (ศาสนาพุทธ, ภาษาปาก) ชื่อวันก่อนวันพระวันหนึ่งได้แก่วันขึ้น 7 ค่ำ ขึ้น 14 ค่ำ แรม 7 ค่ำ และแรม 14 ค่ำ ถ้าเป็นเดือนขาดก็แรม 13 ค่ำ
คำพ้องความ
แก้ไข- (1, 2) วันโกน
รากศัพท์ 2
แก้ไขยืมมาจากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์ កោន៑ (โกนฺ), កោន្ន៑ (โกนฺนฺ), កុន៑ (กุนฺ), ក្វន៑ (กฺวนฺ, “ลูก”); เทียบภาษาเขมร កូន (กูน), ภาษามอญ ကောန် (โกน์); ร่วมรากกับ กูน
คำนาม
แก้ไขโกน
ภาษาเขมรเหนือ
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /koːn/
คำนาม
แก้ไขโกน
ภาษาอีสาน
แก้ไขรากศัพท์ 1
แก้ไขร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໂກນ (โกน)
คำนาม
แก้ไขโกน
รากศัพท์ 2
แก้ไขคำกริยา
แก้ไขโกน (คำอาการนาม การโกน)