โกน
ภาษาไทยแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | โกน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | goon |
| ราชบัณฑิตยสภา | kon | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /koːn˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1แก้ไข
คำกริยาแก้ไข
โกน (คำอาการนาม การโกน)
คำแปลภาษาอื่นแก้ไข
ขูดผมหรือขนด้วยคมมีด
คำนามแก้ไข
โกน
- (ศาสนาพุทธ) ชื่อวันที่พระสงฆ์ในเมืองไทยปลงผม ตรงกับวันขึ้น 14 ค่ำ หรือ แรม 14 ค่ำ ถ้าเป็นเดือนขาดก็เป็นแรม 13 ค่ำ, คู่กับ วันพระ
- (ศาสนาพุทธ, ภาษาปาก) ชื่อวันก่อนวันพระวันหนึ่งได้แก่วันขึ้น 7 ค่ำ ขึ้น 14 ค่ำ แรม 7 ค่ำ และแรม 14 ค่ำ ถ้าเป็นเดือนขาดก็แรม 13 ค่ำ
คำพ้องความแก้ไข
- (1, 2) วันโกน
รากศัพท์ 2แก้ไข
จากภาษาเขมร កូន (กูน, “ลูก”) [โกน]; เทียบภาษาเวียดนาม con
คำนามแก้ไข
โกน
ภาษาเขมรเหนือแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /koːn/
คำนามแก้ไข
โกน
ภาษาอีสานแก้ไข
คำนามแก้ไข
โกน
คำกริยาแก้ไข
โกน (อาการนาม การโกน)