แรม

ภาษาไทย

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ແຮມ (แฮม), ภาษาคำเมือง ᩁᩯ᩠ᨾ (แรม), ภาษาไทใหญ่ ႁႅမ်း (แห๊ม)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		แรม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	rɛɛm
	ราชบัณฑิตยสภา	raem
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/rɛːm˧/(สัมผัส)

คำนาม

แรม

1. ส่วนของเดือนจันทรคติที่พระจันทร์เริ่มมืดจนถึงมืด คือ ตั้งแต่แรมค่ำหนึ่งไปถึงแรม 14 ค่ำในเดือนขาด หรือถึงแรม 15 ค่ำในเดือนเต็ม เรียกว่า ข้างแรม
2. ช่วงระยะเวลานานนับเดือนนับปี ในคำว่า แรมเดือน แรมปี

คำกริยา

แรม

1. ค้างคืน

   พักแรม

คำประสม

• โรงแรม

รากศัพท์ 2

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ RAM, ย่อมาจาก random access memory; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภา

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ {เสียงสระสั้น}		แรม	แร็ม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	rɛɛm	rɛm
	ราชบัณฑิตยสภา	raem	raem
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/rɛːm˧/(สัมผัส)	/rɛm˧/(สัมผัส)

คำนาม

แรม (คำลักษณนาม ชิ้น หรือ อัน)

1. (การคอมพิวเตอร์) หน่วยความจำหลัก ทำหน้าที่เก็บข้อมูลจากการประมวลผลเป็นการชั่วคราว ซึ่งอนุญาตให้เขียนและอ่านข้อมูลได้ในตำแหน่งต่าง ๆ อย่างอิสระและรวดเร็วพอสมควร แต่จะเก็บข้อมูลได้เฉพาะเวลาที่มีกระแสไฟฟ้าหล่อเลี้ยงเท่านั้น หากเกิดไฟฟ้าดับ ข้อมูลและโปรแกรมคำสั่งจะสูญหายไป

   คำพ้องความ: หน่วยความจำเข้าถึงโดยสุ่ม

ภาษาเลอเวือะตะวันตก

การออกเสียง

• (บ้านละอูบ) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /rɛm/

คำกริยา

แรม

1. ดาย (หญ้า)