ไฟฟ้า
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ไฟ + ฟ้า; บัญญัติตั้งแต่ พ.ศ. 2427 (สมัยรัชกาลที่ 5) เมื่อเริ่มมีไฟฟ้าใช้ในสยาม
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ไฟ-ฟ้า | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | fai-fáa |
ราชบัณฑิตยสภา | fai-fa | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /faj˧.faː˦˥/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
ไฟฟ้า
- (ฟิสิกส์) พลังงานรูปหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องกับการแยกตัวออกมา หรือการเคลื่อนที่ของอิเล็กตรอนหรือโปรตอนหรืออนุภาคอื่นที่มีสมบัติแสดงอำนาจคล้ายคลึงกับอิเล็กตรอนหรือโปรตอน ใช้ประโยชน์ก่อให้เกิดพลังงานอื่น เช่น ความร้อน แสงสว่าง การเคลื่อนที่
คำประสม แก้ไข
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
พลังงาน
|