ดูเพิ่ม: ก̂า, กำ, ก่า, ก่ำ, ก้า, ก้ำ, ก๋า, และ ก๋ำ

ภาษาไทย

แก้ไข
 
วิกิพีเดียภาษาไทยมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *kaːᴬ, แรกเริ่มมาจากการเลียนเสียงธรรมชาติ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ກາ (กา), คำเมือง ᨠᩣ (กา), ไทลื้อ ᦂᦱ (กา), ไทใหญ่ ၵႃ (กา), ไทใต้คง ᥐᥣ (กา), ไทดำ ꪀꪱ (กา), จ้วง roegga

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์กา
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgaa
ราชบัณฑิตยสภาka
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kaː˧/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข
 
(1) อีกา
 
(2) ปลากา
 
(4) กาหนึ่งใบ

กา

  1. (อี~, นก~) ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ปากใหญ่หนาแบนข้าง ตาสีดำ ร้องเสียง "กา ๆ" (คำลักษณนาม ตัว)
  2. ชื่อปลาน้ำจืดชนิด Labeo chrysophekadion ในวงศ์ Cyprinidae (วงศ์ปลาตะเพียน) ปากงุ้มต่ำ ตาเล็กตลอดทั้งหัว ตัว และครีบหลังเป็นแผนใหญ่ เฉพาะเกล็ดมีจุดสีเหลืองประปราย ขนาดยาวได้ถึง 60 เซนติเมตร พบในแหล่งน้ำที่มีระดับน้ำตื้น ๆ และมีพันธุ์ไม้น้ำ (คำลักษณนาม ตัว)
  3. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์ธนิษฐา เห็นเป็นรูปอีกา
    แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์ — พระอภัยมณี
  4. ภาชนะสำหรับใส่น้ำหรือต้มน้ำ มีพวยและหูสำหรับหิ้วหรือจับ (คำลักษณนาม ใบ หรือ ลูก)
  5. คำกำกับชื่อปีในวิธีนับศักราชของชาวไทยเหนือ ตรงกับเลข 0

คำพ้องความ

แก้ไข

ลูกคำ

แก้ไข

คำแปลภาษาอื่น

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

กา (คำอาการนาม การกา)

  1. ทำเครื่องหมายเป็นรูปกากบาท ทำเครื่องหมายไว้ให้สังเกตได้
    ดูเฉพาะที่กาไว้

ลูกคำ

แก้ไข

ดูเพิ่ม

แก้ไข

ภาษาคำเมือง

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำอนุภาค

แก้ไข

กา

  1. หรือ, เหรอ
    ลึมอ้ายแล้วกา
    ลืมพี่แล้วหรือ

ดูเพิ่ม

แก้ไข

ภาษาทะวืง

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากเวียตติกดั้งเดิม *r-kaː; ร่วมเชื้อสายกับเวียดนาม ; เทียบเขมร រកា (รกา, ระกา)

คำนาม

แก้ไข

กา

  1. ไก่

ภาษาเลอเวือะตะวันตก

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

กา

  1. ย่าง

ภาษาอีสาน

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

กา

  1. กา (นก)